Sirius, Gökyüzü’nün en parlak yıldızıdır ve çift yıldız sisteminden oluÅŸmaktadır.
Yıldızın Ä°ki bileÅŸeni, Sirius A ve Sirius B’dir. Sirius A, yaklaşık iki GüneÅŸ kütlesinde ve GüneÅŸ’in çapının yaklaşık 1.7 katı büyüklüğünde bir yıldızdır. Ömrünü tamamlamasına sadece 500-600 milyon yıl kalan bu yıldızın yüzey sıcaklığı 9 bin santigrat dereceyi aÅŸmaktadır. Sirius B ise bir beyaz cücedir ve yüzey sıcaklığı 25450 Kelvin’dir .Sirius’un hareketi, iki yıldız arasındaki açısal uzaklığın minimum 3″ ve maksimum 11″ olmasını saÄŸlar.
Bu parlak yıldız, kuzey yarım kürede bahar ayında görülebilir ve astrolojiye göre güneÅŸle yılda bir kez kavuÅŸur. Sirius’un görüldüğü gün ÅŸans günü olarak kabul edilir ve birçok uygarlık tarafından önemli bir yıldız olarak görülür.
Sirius’a iliÅŸkin mitler ve hikayeler de bulunmaktadır. Antik Mısır tapınakları, iç odalarını Sirius’u görecek ÅŸekilde inÅŸa etmiÅŸtir. Antik Yunanlar ise Sirius’un kuraklık, güçsüzlük ve yoksulluk gibi etkilere yol açacağına inanmışlardır.
Sirius, gökyüzündeki en parlak yıldızlardan biri olup, tarih boyunca farklı kültürlerde önemli bir yer tutmuştur.
Mitlerde Sirius
Eski Mısır medeniyetinde, Sirius’a büyük önem verilmiÅŸ ve hatta piramitlerin inÅŸasında Sirius’un konumunu gözlemlemiÅŸlerdir. Ayrıca, antik Yunanlılar Sirius’un kaybolduÄŸu dönemde sıcak ve kurak yazı haber verdiÄŸine inanmışlardır. Bu durumun bitkileri soldurduÄŸuna, erkekleri güçsüzleÅŸtirdiÄŸine ve kadınları tahrik ettiÄŸine inanılmıştır.
Sirius’un parlaklığı ve gizemi, farklı kültürlerde mitlerin oluÅŸmasına sebep olmuÅŸtur. ÖrneÄŸin, Hint mitolojisinde Sirius “Cennetin Kapısı” olarak anlatılır ve bu kapıya ulaÅŸmaya çalışan farklı yeteneklere sahip dört kardeÅŸ hikayesi anlatılır.
Ayrıca, Sirius’un Osmanlıca’da “Åžira” olarak bilindiÄŸi ve Türkçe’de “Akyıldız” adını taşıdığı belirtilmektedir.
